Sjoerd was al 3 keer op geweest voor z’n rijbewijs, maar zonder succes. “Ik reageerde steeds te laat op situaties, alsof ik het overzicht niet had. Ook snelheid en afstand inschatten bleek steeds weer een probleem. Ik werd er onzeker en moedeloos van”. Bij nader onderzoek bleek Sjoerd dyspraxie te hebben, ofwel moeite met motorische vaardigheden. Maar ook dat hij bijzonder weinig diepte zag. Daarbij kwam nog dat hij een behoorlijk klein functioneel gezichtsveld had. Hij zag dus vrij laat auto’s of fietsers vanuit z’n ooghoeken aankomen. Tja, dan kun je nog zo vaak rijexamen doen, maar een rijbewijs zit er dan gewoon niet in. Gelukkig reageerde Sjoerd bijzonder goed op de visueel- motorische training. Z’n gezichtsveld werd al in de eerste maand van de training optimaal en al snel volgde ook het dieptezicht en overwon hij de dyspraxie. “Nou binnen drie maanden na aanvang van de training haalde ik mijn rijbewijs”.